Jednostką koordynującą Szpital Narodowy jest Centralny Szpital Kliniczny MSWiA. Sprzęt i wyposażenie zapewnia Agencja Rezerw Materiałowych. Za organizację i zarządzanie operacyjne odpowiada PGE Narodowy.
W 13 dni powstał szpital, zostało wykonanych 45 km przewodów elektrycznych, 5 km rur miedzianych do dystrybucji tlenu, 300 łóżek wraz z systemem przywoławczym, kilkadziesiąt ekip i kilkuset pracowników i specjalistów, w tym: monterzy tlenu, elektrycy, malarze oraz stolarze.
Od piątku (30.10) na pacjentów, którym wymazano wirusa czeka 300 łóżek, z czego 45 jest przeznaczonych do intensywnej terapii. Opiekę nad pacjentami na zmianie będzie sprawował przygotowany ok. 250-osobowy personel medyczny – w tym 25 lekarzy, 80 pielęgniarek, 25 ratowników medycznych, 120 opiekunów medycznych.
Liczba miejsc dla pacjentów zakażonych będzie zwiększana. W drugim etapie, za tydzień będzie dostępnych 500 łóżek, a w trzecim już 1200, a 100 zapewni intensywną opiekę.
Do tej pory wpłynęło 3200 zgłoszeń kadry medycznej: pielęgniarek, lekarzy, ratowników medycznych i sanitariuszy.
Szpitali polowych przybywa. Mają być rozwiązaniem dla przepełnionych stacjonarnych szpitali. Czy w tych miejscach dojdzie do ograniczenia naszej wolności, przymusowej hospitalizacji, podawania leków bez naszej zgody i szczepień gdy się temu przeciwstawimy? O czym mówi art. 36 👇 Czy rodziny pacjentów będą miały dostęp do decyzji o zdrowiu krewnego i pełniej informacji o sposobie leczenia?
Dz.U.2020.1845 t.j. | Akt obowiązujący
Wersja od: 20 października 2020 r.
Art. 36. [Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego]
- Wobec osoby, która nie poddaje się obowiązkowi szczepienia, badaniom sanitarno-epidemiologicznym, zabiegom sanitarnym, kwarantannie lub izolacji obowiązkowej hospitalizacji, a u której podejrzewa się lub rozpoznano chorobę szczególnie niebezpieczną i wysoce zakaźną, stanowiącą bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia innych osób, może być zastosowany środek przymusu bezpośredniego polegający na przytrzymywaniu, unieruchomieniu lub przymusowym podaniu leków.
- O zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego decyduje lekarz lub felczer, który określa rodzaj zastosowanego środka przymusu bezpośredniego oraz osobiście nadzoruje jego wykonanie przez osoby wykonujące zawody medyczne. Każdy przypadek zastosowania środka przymusu bezpośredniego odnotowuje się w dokumentacji medycznej.
- Lekarz lub felczer może zwrócić się do Policji, Straży Granicznej lub Żandarmerii Wojskowej o pomoc w zastosowaniu środka przymusu bezpośredniego. Udzielenie pomocy następuje pod warunkiem wyposażenia funkcjonariuszy lub żołnierzy w środki chroniące przed chorobami zakaźnymi przez tego lekarza lub felczera.
- Przed zastosowaniem środka przymusu bezpośredniego uprzedza się o tym osobę, wobec której środek przymusu bezpośredniego ma być zastosowany, i fakt ten odnotowuje się w dokumentacji medycznej. Przy wyborze środka przymusu bezpośredniego należy wybierać środek możliwie dla tej osoby najmniej uciążliwy, a przy stosowaniu środka przymusu bezpośredniego należy zachować szczególną ostrożność i dbałość o dobro tej osoby.
- Przymus bezpośredni polegający na unieruchomieniu może być stosowany nie dłużej niż 4 godziny. W razie potrzeby stosowanie tego przymusu może być przedłużone na następne okresy 6-godzinne, przy czym nie dłużej niż 24 godziny łącznie.
- Przytrzymywanie jest doraźnym, krótkotrwałym unieruchomieniem osoby z użyciem siły fizycznej.
- Unieruchomienie jest dłużej trwającym obezwładnieniem osoby z użyciem pasów, uchwytów, prześcieradeł lub kaftana bezpieczeństwa.
- Przymusowe podanie leku jest doraźnym lub przewidzianym w planie postępowania leczniczego wprowadzeniem leków do organizmu osoby – bez jej zgody.
Zobacz również 👇
2 Replies to “Szpital Narodowy – docelowo 1200 miejsc. Gotowość operacyjna od weekendu.”